Als grootste partij vond PGB dat er gebroken moest worden met het aloude coalitiemodel. De raad moest voortaan beter luisteren naar de inwoners en het college naar de raad. Geen coalitieakkoord met een afgetimmerd meerjarenbeleid, maar een dynamisch bestuursmodel. De VVD bedankte voor de samenwerking wegens het volledig ontbreken van enige financiële onderbouwing en daarmee veranderde deze in ‘bijna-raadsbreed’.
Desastreus
De desastreuze gevolgen van dit onbezonnen experiment werden voor Oisterwijk al snel pijnlijk duidelijk. Zorgvuldig opgebouwde financiële reserves - juist bedoeld om klappen in de WMO en Jeugdzorg op te vangen - werden in recordtijd uitgegeven aan voetbalvelden en sportvoorzieningen. Maar noodzakelijke beheersmaatregelen in het sociale domein bleven uit, evenals de discussie over wat de kerntaken van een gemeente zijn en wat niet? De onvermijdelijke financiële kaalslag werd daardoor nog groter dan waarvoor de VVD het college en de raad eerder waarschuwde met een motie van afkeuring. Die ons op de opmerking van de portefeuillehouder kwam te staan: “Dit zegt meer over de VVD dan over mijn financiële beleid.” Alle partijen, onder aanvoering van PGB, complimenteerden vervolgens de wethouder met diens robuuste en solide financiële beleid.
Strijdplan
En nu alles volledig vastgelopen is en nergens nog geld voor is, tovert het college plotseling een Strijdplan Sociaal Domein uit de hoge hoed. Over een half jaar is het geld in Oisterwijk immers echt op. Een strijdplan zonder enige integrale afweging met andere beleidsvelden en een aaneenschakeling van onsamenhangende maatregelen. De VVD staat voor zorg voor wie dat nodig heeft, maar waakt voor openeindfinanciering en dure overhead. Om dat te kunnen te overzien is een gedegen integrale financiële afweging op alle overige beleidsvelden noodzakelijk. Bovendien wil de VVD niet alles af wentelen op de zorg vanwege de gevolgen van financieel wanbeleid de afgelopen twee jaar.
Interessant
is hoe alle partijen nu reageren op de voorgenomen bezuinigingsplannen. PrO is
mordicus tegen, AB beklaagt zich over het gebrek aan visie en PGB vindt het
moeilijk kiezen tussen minder zorg of als Oisterwijk onder curatele
komen staan als artikel-12 Gemeente. PGB vindt vaker keuzes die
voorliggen lastig, maar dat zal ongetwijfeld samen hangen met haar
verkiezingsbelofte naar iedereen te luisteren. Politiek bestaat voortdurend
uit het maken van keuzes en wie luistert naar iedereen, luistert per saldo naar
niemand.
Wethouderskwestie
Als
triest slot is er nu dan weer een vertrekkende wethouder. Eerder vergaloppeerde
PrO zich in haar wethouder De Laat, die als eenmansfractie terugkwam en zich na komende verkiezingen aansluit bij PGB. Nu laten de partijen wethouder Smit vallen
als een baksteen wegens provinciale ambities voor Forum van Democratie. Het CDA
verklaarde al langer ontevreden over diens functioneren te zijn, maar zegt hem
blijkbaar pas de wacht aan nu hij aangeeft ambitie te hebben om provinciaal
gedeputeerde te worden namens FvD. Het is dus voor de christen democraten kennelijk
geen enkel probleem dat een wethouder slecht presteert, zolang hij maar niet
naar FvD neigt.
De àllergrootste crisis waar we thans in verkeren, is nog niet eens genoemd.
Maar ook zonder Corona koersen we als gemeente Oisterwijk in zwaar weer af op
de naderende verkiezingen in een schip dat de wind zwaar tegen heeft,
financieel zo lek is als een mandje en met een bemanning aan boord die misschien
nog wel naar elkaar luistert, maar elkaar allang niet meer begrijpt. Voor ons
was dit dus eens maar nooit weer! De VVD-fractie en bestuur werken aan het
programma voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Daarin komt niet alleen een
gedegen financieel en bestuurlijk doortimmerd programma voor de kernen
Oisterwijk, Moergestel en Heukelom, maar in nauwe samenwerking met Ton van de Ven ook voor de
kern Haaren. De inwoners daar zullen zich echter zo langzamerhand afvragen in
welk toneelstuk zij terecht zijn gekomen.