Bij voorkeur met zo min mogelijk overheidsbemoeienis en met respect voor elkaars belangen. In praktijk echter voelen betrokkenen zich vaak niet gehoord als blijkt dat ‘niet alles kan’ en het besluit niet volledig conform hun zienswijze uitpakt. De beschuldigende vinger wijst vervolgens richting ‘de gemeente’ en de raad krijgt als hoogste bestuursorgaan de zwarte piet toegeschoven. De VVD betreurt deze ontwikkeling waarbij inwoners en initiatiefnemers onnodig tegenover elkaar komen te staan.
DRAAGVLAK
Bij het verlenen van bouwvergunningen moet een gemeente zich houden aan wet- en regelgeving. Als een plan voldoet, mag er wettelijk gezien gebouwd worden. Toch kent de gemeente Oisterwijk tal van projecten die soms 20 jaar vertraging oplopen of zelfs helemaal afgeblazen werden. De mate van succes van een omgevingsdialoog wordt niet bepaald door ambtenaren, niet door het college of door de gemeenteraad maar door betrokkenen zélf. Door begrip te tonen voor elkaars visie, compromissen te sluiten of door water bij de wijn te doen ontstaat draagvlak en overeenstemming.
POLDEREN
Andere partijen polderen en vertragen blijkbaar liever jarenlang, dan knopen doorhakken en samen verdergaan. Het voeren van een omgevingsdialoog is een kwestie van fatsoen en kan veel zorg en ergernissen wegnemen. Inspraak en participatie geven omwonenden echter geen vetorecht. Wat de VVD betreft blijven we de komende jaren verlost van eindeloze procedures zoals bij de Kartonnagefabriek (20 jaar), het Mensink-pand (18 jaar) of het Van Delft-hof in Moergestel (13 jaar). Zeker kansrijke projecten die op korte termijn flink wat nieuwe woningen kunnen opleveren, moeten veel sneller van start kunnen om tegemoet te komen aan de grote vraag naar woningen, voor jong en oud!